بزرگ ترین ساختار سه بعدی شناخته شده از یک ویروس رونمایی شد.

این کشف می تواند ناقل بهتری از ویروس سرماخوردگی بسازد و ژن درمانی در بیماری های قلبی عروقی یا سرطان ها را به مراتب ساده تر کند.

آدنوویروس ها که ماده ژنتیکی آنها دی.ان.ای است، عامل بسیاری از بیماری های عفونی در انسان به شمار می روند.

آنها می توانند فرد را در سنین مختلف به ناراحتی های گوناگون چشمی، ریوی و گوارشی مبتلا کنند اما مطمئنا یک انسان در طول زندگیش با هیچ کدام از آنها به اندازه ویروس عامل سرماخوردگی برخورد نداشته است.

محققان موفق شده اند ساختار کامل اتمی و سه بعدی این ویروس را که تهیه نقشه کامل ساختار آن می تواند به مهندسی مجدد این ساختار برای استفاده در ژن درمانی و معالجه بیماری های صعب العلاجی مانند سرطان کمک کند، کشف کنند.

استفاده از سیستم های روباتیک، دستگاه پیشرفته گسیل پرتوهای ایکس و سال ها شکیبایی باعث شده چنین نتیجه تحسین برانگیزی حاصل شود.

آدنوویروس ها به این دلیل می توانند طیف وسیعی از بیماری های عفونی را در انسان ایجاد کنند که قابلیت درگیر کردن بسیاری از انواع سلول ها را دارا هستند.

محققان تلاش می کنند از این قابلیت برای انتقال ژن های تازه توسط آنها به داخل سلول ها که می تواند در درمان سرطان یا بیماری های قلبی عروقی به کار گرفته شود، استفاده کنند.

شناخت بهتر ساختار شیمیایی این ویروس، پیوندهای ضعیف یا قوی سازنده آن و شکل شکستن این پیوندها درون سلول می تواند از آن ناقل بهتری بسازد.

ویروس سرماخوردگی اولین ویروسی نیست که ساختار بلوری آن کشف می شود اما با داشتن ?میلیون اسید آمینه که حداقل دو برابر نمونه پس از آن است، بزرگ ترین ساختار ویروسی شناخته شده به شمار می رود.

تعداد بی شمار واحدهای ساختاری در کنار ساختار یگانه این ویروس معمای پیچیده ای از آن ساخته که پس از 12سال تلاش مستمر حل شده است.

در روش بلورنگاری پرتو ایکس، مقادیر قابل توجهی پروتئین بلوری شده که می تواند بدنه یک ویروس باشد در معرض پرتوهای ایکس قرار خواهد گرفت. ساختار اتمی باعث انکسار این پرتوها خواهد شد و محققان می توانند با بررسی الگوهای انکساری آرایش اتمی ساختار مورد نظر را بازسازی کنند.

این ویروس ساختار پیچیده ای دارد.

تصویر بالا رشته های درهم پیچیده ای را نشان می دهد که از پیکره اصلی منشعب شده اند و می توانند باعث اختلال در ایجاد بلور اولیه شوند.

در اولین مراحل این رشته ها حذف شدند تا امکان تبلور ساختار ویروس فراهم شود اما حذف آنها به ناپایداری این پروتئین منجر شد.

در مرحله بعد رشته ها بسیار کوتاه انتخاب شدند اما بلور حاصل دیگر قدرت انکسار پرتوهای ایکس را نداشت.

باید ساختارهای بلوری قوی تری تهیه می شدند. استفاده از سیستم رباتیک باعث شد محققان بتوانند تعداد زیادی نمونه ??نانولیتری تهیه کنند که به سرعت بلوری می شدند. اما این بلورهای کوچک در برابر پرتو ایکس مقاوم نبودند و می شکستند.

در نهایت چندین سال وقت و انرژی صرف ساخت 100بلور مقاوم و ثبت 20میلیون انکسار شد تا ساختاری که می تواند مقدمات تهیه داروهای ضد آدنوویروس را فراهم کند، به طور کامل کشف گردد.
khabaronline

نوشته شده در سه شنبه 89/6/9ساعت 1:24 عصر توسط مریم نظرت چی بود؟ ( ) |