اگر لب های ترک خورده شما زبان می داشتند، درخواست دو چیز می کردند: رطوبت و چیزی که رطوبت را نگاه دارد. اما لب ها چه گونه رطوبت خود را از دست می دهند؟ اگر شما هم عادت شایع زبان زدن به لب ها را دارید، شرایط مناسب برای ترک خوردن لب ها را فراهم کرده اید.
در هوای خشک، مثل اتاق دارای دستگاه حرارت مرکزی، رطوبت لب ها تبخیر می شود و شما به طور ناخودآگاه خشکی لب ها را احساس کرده و با زبان آنها را مرطوب می کنید. وقتی این رطوبت هم تبخیر شود، باز هم رطوبت بیشتری از لب ها خارج می شود.
آفتاب سوختگی لب ها نیز شما را وادار به مرطوب کردن آنها کرده و بالاخره ترک خوردن آنها را به دنبال دارد.
از علل شایع دیگر واکنش آلرژیائی به رنگ ماتیک است.
برخی افراد عمدتاً در گوشه های لب دچار ترک خوردگی می شوند که احتمالاً به خاطر شکل لب هایشان است. اگر در حالت استراحت صورت گوشه های لب ها پائین می افتند، بزاق دهان در آنجا جمع شده و باعث ترک خوردن آنها می گردد.
ترک خوردن لب ها آنها را تحریک پذیر و ناخوشایند می کند. اما همیشه راهی برای درمان آنها وجود دارد.
آب نمک بزنید. درمان نهائی ترک خوردن لب کمپرس کردن روزانه? آنها با آب نمک سرد است. یک قاشق مرباخوری نمک را در نیم لیتر اب حل کنید. حوله ای را در آن خیسانده و چند دقیقه روی لب ها بگذارید. این کار را به مدت یک هفته هنگام رفتن به رختخواب انجام دهید.
رطوبت را حبس کنید. بلافاصله بعد از کمپرس کردن لب ها لایه ای ضخیم نرم کننده? لب، مثل وازلین یا لانولین روی لب بزنید تا رطوبت را در آن حفظ کند.
کورتیزون بزنید. اگر یک هفته کمپرس آب نمک و وازلین ترک لب ها را درمان نکرد، می توانید پماد هیدروکورتیزون یک درصد هم به آن اضافه کنید. پماد را زیر نرم کننده بزنید. این کار را دو هفته تکرار کنید.
زبان نزنید. خیس کردن لب ها با زبان کاری غیر ارادی مثل پلک زدن است.اما خودداری از آن اولین قدم در درماند ترک لب است. باید متوجه باشید که زبان زدن لب ها اولین عامل ترک خوردن آنهاست.

نوشته شده در جمعه 89/10/24ساعت 11:57 صبح توسط مریم نظرت چی بود؟ ( ) |