به گزارش پایگاه اینترنتی بی بی سی، محققان دانشگاه یو سی ال در لندن و دانشگاه میلان-بیکوکا در ایتالیا، هجده داوطلب را با دستگاهی کوچک گرم و گرمتر کردند تا جایی که برای آنها دردناک شده بود.
نتایج به دست آمده از تحقیقات در این دانشگاه، که در نشریه علوم روانشناسی منتشر شده، حاکی است که داوطلبان وقتی می توانستند ببینند که چه اتفاقی در حال رخ دادن است. قادر بوده اند درد بیشتری را تحمل کنند.
دانشمندان می گویند درک بهتر این که مغز چگونه به درد واکنش نشان می دهد، ممکن است به دستیابی به درمان های جدید برای دردهای مزمن کمک کند.
دکتر پل ناندی، یکی از متخصصان طب دردشناسی در بیمارستان های وابسته به دانشگاه یو سی ال، می گوید تجربه کردن و زندگی با درد بدن، از مشکلات بزرگ جامعه و خدمات درمانی در سراسر جهان است و کمک به کاهش آن تحولی بزرگ در کیفیت زندگی افراد و صرفه جویی اقتصادی محسوب می شود.
پرفسور هوگارد، استاد رشته علوم عصب شناسی در دانشگاه یو سی ال لندن، می گوید: "ما متوجه شدیم که وقتی دست داوطلبان را به مرور گرم و گرمتر می کردیم اگر آنها می توانستند دست خود را در آینه ببینند، تا سه درجه سانتیگراد بیشتر می توانستند حرارت را تحمل کنند اما وقتی راه دیدن دست در آینه را با یک بلوک چوبی مسدود کردیم آستانه درد آنها پایین آمد."
او افزود: "هنگام انجام ترزیق همیشه همراهان کودک به او می گویند یک طرف دیگر را نگاه کند اما در این تحقیق جدید ما متوجه شدیم که در حالی که سوزن وارد بدن می شود، صرف نگاه کردن به بدن، میزان درد را پایین می آورد. پس توصیه من به مردم این است که هنگام تزریق سرنگ چه برای دارو و چه برای آزمایش خون به بازوی خود نگاه کنید البته اگر امکانش هست از دیدن ورود سوزن به بدن اجتناب کنید."
در یک آزمایش دیگر، محققان برای این که داوطلبان دست خود را بزرگتر ببینند جلوی آن آینه های مقعر قرار دادند و متوجه شدند که داوطلبان توانستند حرارت بیشتری را تحمل کنند.
در مقابل، وقتی محققان از آینه های محدب استفاده کردند و داوطلبان دست خود را کوچک تر می دیدند، نتوانستند حرارت قبلی را تحمل کنند.
محققان گفتند که این واقعیت که میزان درد به طور مستقیم با اندازه ای که فرد بدنش را می دیده، ارتباط داشته است به آنها کمک می کند که بهتر جنبه عصب شناسی درد را درک کنند.
پرفسور هوگارد گفت: "ما در باره راه هایی که پیام های بدن به مغز می رسند، اطلاعات زیادی داریم اما اطلاعات ما در باره چگونگی پردازش این پیام ها در مغز نسبتا کم است."
او افزود: "با انجام این تحقیق ما نشان داده ایم که میان شبکه دیداری مغز و شبکه درد در مغز فعل و انفعالات جالبی رخ می دهد."
دکتر فلاویا منچینی از دانشگاه میلان-بیکوکا که در تنظیم نتیجه این تحقیق نقش عمده ای داشته است، می گوید: "روان درمانی برای درد معمولا منشا درد را مد نظر قرار می دهد مثلا توجه و انتظارات فرد را تغییر می دهد اما فراتر از عامل درد و به خود بدن فکر کردن، ممکن است به درمان های بالینی نوین بیانجامد."